ต่ายขอตอบคำถามนี้ก่อนเลยว่าเราเรียนรู้จากทั้ง success และ failure ในทุกที่ทำงานเราเรียนรู้จาก best practice มีการเก็บ KM (knowledge management) ในการทำงานต่าง ๆ เราชื่นชม ให้รางวัลกับคนที่ทำผลงานได้ดี มีการ sharing วิธีการทำงานให้ประสบความสำเร็จ เราเรียนรู้ในหลาย ๆ แง่มุมจากความสำเร็จ
.
ในการทำงานของต่ายมีผู้บริหารท่านนึงจัด session เล่าให้คนทั้งองค์กรฟังถึง failure ที่ท่านทำ ครั้งแรกที่ได้ยินคือแปลกใจมาก เพราะปกติเรามักจะแชร์กันแต่เรื่องความสำเร็จ ยิ่งเป็นผู้บริหารไม่เคยได้ยินท่านไหนแชร์ความล้มเหลว แล้วก็ไม่ใช่แชร์กับคนกลุ่มเล็ก ๆ แต่จะแชร์ให้คนทั้งองค์กรฟัง
.
ในมุมที่ท่านมาแชร์ ท่านอยากให้พวกเราได้เรียนรู้สิ่งที่ท่านทำพลาด ให้เราไม่ต้องทำพลาดเหมือนท่าน ในอีกแง่มุมนึงท่านก็โชว์ว่าท่านก็เป็นคนธรรมดาเหมือนพวกเรา มีผิดพลาดได้ หลายครั้งเรามองผู้บริหารเป็นเหมือน super hero คือเก่งมาก ทำทุกอย่างประสบความสำเร็จ ทำให้เหมือนอยู่บนหอคอยงาช้างที่เราเอื้อมไม่ถึง การที่เรารู้ว่าท่านก็มีพลาดบ้างทำให้รู้สึกว่าท่านก็เหมือนพวกเรานี่แหละ ช่วยเปิดประตูให้เราเข้าถึงได้
.
หัวหน้าที่ต่ายเคยเจอมาแล้วรู้สึกว่าเราเข้าถึงได้มากไม่ใช่หัวหน้าที่เก่งที่สุดไม่เคยมีข้อผิดพลาด แต่เป็นหัวหน้าที่แชร์ บ่น เล่าเรื่องการตัดสินใจที่ผิดพลาดให้เราฟัง โชว์ vulnerability เพื่อที่ลูกน้องก็จะสามารถเปิดใจแล้วก็เล่าปัญหาในการทำงานให้ฟัง หลายครั้งที่เจอลูกน้องไม่กล้าเล่าปัญหาให้หัวหน้าฟัง เก็บไว้จนพอมารู้อีกทีกลายเป็นปัญหาใหญ่มากแก้ยากแล้ว เพราะความกลัว ไม่มีความ trust คือ ไม่มี psychological safety ในที่ทำงาน
.
ถ้าการที่เราเรียนรู้จากคนที่ประสบความสำเร็จเป็น shortcut ให้เราปรับใช้ในการทำงาน การเรียนรู้จากความล้มเหลวก็เป็นวัคซีนช่วยให้เราไม่ต้องพลาดค่ะ
Comments