ต่ายพาลูกไปลองฝึกเล่นเรือใบค่ะ เลือกกิจกรรมนี้เพราะเห็นว่าเป็นกิจกรรมที่ฝึกความอดทน ฝึกรับมือกับการล้มเหลวค่ะ ซึ่งก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าลูกจะไหวไหม
.
เราออกบ้านกันแต่เช้า ต้องไปถึงสัตหีบประมาณ 9:00 น.ค่ะ ที่แล่นเรือใบคือ อ่าวดงตาล เป็นอ่าวที่คนมาเล่นเรือใบกันเยอะมากอยู่ในเขตทหารเรือค่ะ ต่ายเตรียมความพร้อมอุปกรณ์กันแดดไปอย่างดี ได้ learning จากทริปวาฬบรูดามาแล้วค่ะ
.
ก่อนลงเรือใบครูสอนภาคทฤษฎีการแล่นเรือใบมีกี่แบบ ตามลม ทวนลม ถ้าตกเรือใบทำยังไง เรือล่มน้ำเข้าเรือวิดน้ำยังไง และหลักความปลอดภัย ที่สำคัญที่สุดเลยคือต้องใส่ชูชีพ จะไม่ใส่เสื้อ ไม่ใส่รองเท้า ไม่ใส่ถุงมือ ไม่เป็นไรเลย แต่ต้องใส่ชูชีพ การว่ายน้ำในทะเลต่างจากการว่ายน้ำในสระมาก ขนาดคุณครูเองที่ว่ายน้ำแข็ง แต่เคยประมาทไม่ใส่ชูชีพก็เคยเฉียดตายมาแล้ว
.
เด็ก ๆ ได้ลองเรือใบเล็กประเภท optimist การฝึกหลัก ๆ ในวันนั้นคือฝึกถือหางเสือและใบเรือให้ไปยังทิศที่ต้องการ และฝึกการเลี้ยวค่ะ การเลี้ยวนี่ต้องมีการหลบบูม (แท่งเหล็กที่คิดกับใบเรือที่ขนานกับท้องเรือ) และเปลี่ยนข้างที่นั่ง ถ้าผิดจังหวะจะโดนบูมตีหัวหรือไม่ก็เรือล่ม ซึ่งเด็ก ๆ ก็ได้ประสบการณ์โดนบูมตีหัวกันไปคนละ 4-5 ที ได้ประสบการณ์เรือล่ม เรือเกือบชนกันเอง เรือเกยโขดหิน ได้ตกน้ำ ได้วิดน้ำ ได้ประสบการณ์ครบค่ะ
.
การแล่นเรือใบครั้งแรกจะไม่ smooth as silk แน่นอนค่ะ เราต้องรีบเรียนรู้ ปรับตัวด้วย อยู่บนเรือเด็ก ๆ อยู่กับครูก็ต้องรีบปรับค่ะ กระแสลมก็ไม่แน่นอนเสมอไป ช่วงบ่ายหลังทานข้าวไม่มีลม เอาเรือออกไม่ได้ก็ต้องรอพักใหญ่ คุณครูก็บอกว่าแล่นเรือใบก็เหมือนกับกีฬาอื่น ๆ ที่เราจะไม่สามารถสำเร็จได้ตั้งแต่ครั้งแรก ต้องอดทน ฝึกซ้อม
.
ลูก ๆ ก็ได้ฝึกความอดทนทั้งด้านร่างกายที่ร้อนมาก ตกน้ำ โดนบูมตีหัว และด้านจิตใจที่ไม่ยอมแพ้ เจ็บก็ยังไปต่อ ส่วนพ่อกับแม่ก็ยืนให้กำลังใจอยู่ที่ชายฝั่งค่า
Comments