Ep.345 ข้อคิดจากการประกวดร้องเพลง

ลูกชายเข้าประกวดร้องเพลงรอบสุดท้ายค่ะ หลังจากที่ผ่านรอบแรกมาได้ การแข่งขันนี้เป็นการแข่งขันที่ละมุนมาก ไม่รู้สึกถึงการแข่งขันเลยค่ะ ตอนที่ฟังกรรมการ comment จะได้ความรู้สึกแบบโอบอุ้ม เรียนรู้ เติบโตไปด้วยกัน เลยอยากจะมาแชร์แนวคิดที่ได้จากการแข่งครั้งนี้ค่ะ

.

ตอนที่ได้ฟังน้องคนแรกร้องเพลงที่น้ำตารื้นเลยค่ะ คือร้องเพราะมาก และพอมาถึงรอบนี้ก็ร้องเพลงเพราะกันทุกคน อยากฟังทุกคนร้อง ไม่อยากพลาดซักคน สิ่งที่อยู่บนเวทีไม่ใช่แค่เด็ก ๆ มายืนร้องเพลง แต่มันคือการแสดง คือโชว์ ที่ตั้งใจซ้อมกันมาเป็นอย่างดี ทั้ง ร้อง เล่น เต้น หลากหลาย ไม่ได้คาดหวังว่าจะเห็นการแสดงคุณภาพระดับนี้จากเด็ก ๆ ประทับใจมากค่ะ

.

การแข่งร้องเพลงเวทีนี้ไม่ได้ตัดสินแค่การร้องเพลง แน่นอนว่าคะแนนส่วนใหญ่ให้ไปกับการร้อง แต่ก็ยังมีคะแนนลีลาและคะแนนภาพรวมของการแสดงด้วย คนที่เกร็งน้อย เป็นธรรมชาติมากก็จะส่งพลังเหล่านั้นออกมาให้คนดูเห็นได้ การฝึกซ้อมมาไม่รู้กี่ชั่วโมง แต่มันคือการที่เราร้องเพลงอย่างมีความสุขบนเวที ที่ส่งออกมาให้คนดูเห็น

.

บางคนตั้งใจมากจนเกร็งพลังที่ออกมามันก็จะล้น ๆ หรือถ้าตื่นเต้นมากพลังมันก็ไม่พอ การร้องเพลงคือการสื่อสารกับคนดู การสบตา สีหน้า ท่าทาง คือสิ่งที่คนดูเห็น บางเพลงก็เป็นเพลงดัง คนฟังอาจจะมีภาพจำ แต่เราก็ต้องสื่อสารเอกลักษณ์ของเราออกมาให้ได้

.

การเลือกเพลงบางคนเลือกเพลงยาก บางคนเลือกเพลงง่าย คนที่เลือกเพลงยากแต่มีข้อผิดพลาดมากอาจจะได้คะแนนพอ ๆ กับคนที่เลือกเพลงง่ายแต่ไม่พลาด การเลือกเพลงที่เหมาะกับเราก็สำคัญ ถ้าเลือกเพลงยาก เราต้องรู้ว่าตรงไหนยาก แล้วต้องซ้อมตรงนั้นเยอะ ๆ

.

ส่วนประกอบที่สำคัญไม่แพ้กันคือ เสื้อผ้าหน้าผม ชุดที่ใส่ร้องเพลงเข้ากับเพลงไหม หลายคนที่ใส่ชุดที่ประกวดเป็นครั้งแรก รองเท้าก็คู่ใหม่ใส่ครั้งแรก อาจจะมีความไม่ถนัดตอนที่ต้องร้องและเต้นบนเวที ถ้าย้อนกลับไปเรื่องการแข่งไวโอลินที่ต่ายเคยเขียนไว้การที่ได้ซ้อมแบบ full dress rehearsal สำคัญมาก การแต่งหน้าครูก็ comment ว่าก็ต้องแต่ให้เหมาะสม บางคนแต่มากไป น้อยไป ต้องแต่งให้เข้ากับเพลงและชุดที่ใส่ด้วย

.

การประกวดบนเวทีคือประสบการณ์ที่ไม่มีในห้องเรียน การขึ้นเวทีจริง คนดูเยอะ ไฟ effect บนเวที ความตื่นเต้น การควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ทั้งหมดนี้ไม่สามารถเรียนได้จากห้องเรียน การขึ้นเวทีจึงเป็นการเก็บประสบการณ์สำหรับเด็ก ๆ

.

สุดท้ายคือครูบอกว่าตอนที่ลูกเราจะขึ้นไปแข่ง เราไม่ต้องอวยพรว่า ‘ตั้งใจนะ’ ก็ได้ ให้เราบอกลูกว่า ‘ขอให้ร้องเพลงอย่างมีความสุข’ เพราะถ้าเรามีความสุขแล้ว ความสุขก็จะสามารถส่งถึงคนดูได้เช่นกันค่ะ

#เลี้ยงลูกเล่นดนตรี, #โค้ชต่าย, #Musicparent, #Music, #Parent, #Coaching, #EF, #ดนตรี, #เลี้ยงลูก, #ปรึกษา, #พัฒนา, #StrengthFinder, #ค้นหาพรสวรรค์, #โค้ชแม่ต่าย, #StrengthCoach, #Gallup, #CoachTai