จากการที่ต่ายได้คุยกับหลายบ้านก็พบ common root cause ของปัญหาในบ้านอย่างหนึ่งคือ ‘ความคาดหวัง’
.
ความขัดแย้ง ความไม่เข้าใจกัน หลายครั้งเกิดจากความคาดหวังที่ไม่ได้รับการตอบสนอง ช่วงที่โควิดระบาดหนักและเราต้องอยู่แต่ในบ้านกัน ช่วงที่เราเจอคนในครอบครัว 24 ชั่วโมงแบบที่เราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันนานขนาดนี้ ปกติเราจะออกไปทำงาน ออกไปโรงเรียนกัน ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ต่ายได้พูดคุยและโค้ชกับหลายครอบครัว
.
แต่ละคนก็มีความคาดหวัง พ่อแม่อยากให้ลูกตั้งใจเรียนออนไลน์ คุณแม่อยากให้คุณพ่อช่วยทำงานบ้าน คุณพ่ออยากให้คุณแม่ดูแลลูกให้ตั้งใจเรียนออนไลน์ ฯลฯ แล้วพอสิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่เป็นไปอย่างที่เราหวัง เราก็ผิดหวัง พอมันสะสมเข้าก็กลายเป็นอารมณ์ลบ โกรธ โมโห เสียใจ หงุดหงิด
.
และหลายครั้งที่ความคาดหวังไม่ได้รับการตอบสนองเพราะเราไม่ ‘สื่อสาร’ กันค่ะ คุณแม่อยากให้คุณพ่อช่วยทำงานบ้าน แต่ไม่เคยบอก คุณพ่อก็ไม่รู้ว่าคุณแม่อยากให้ช่วย ก็ไม่ได้ช่วย ก็ทำให้คุณแม่ผิดหวัง
.
คนที่ใกล้ชิดกันโดยเฉพาะคนในครอบครัวก็มีความคาดหวัง (อีกชั้นนึง) ว่าคนในครอบครัวต้องเข้าใจเรา ต้องรู้ใจเราสิว่าเราอยากได้อะไร เราไม่เห็นต้องบอกเลย แต่ในความจริงเค้าไม่รู้ค่ะ
.
สรุปคือ เรามีอารมณ์ลบเพราะเรามีความคาดหวังที่ไม่ได้รับการตอบสนอง เพราะเราคาดหวังว่าสิ่งที่เราไม่บอกคนรอบตัวเราต้องรู้ว่าเราอยากได้อะไร แต่ปรากฏว่าเค้าไม่รู้ค่ะ เริ่มเห็นหรือยังคะว่าเราควรจะเปลี่ยนภาพนี้อย่างไร เริ่มโดยการบอกความคาดหวัง (สิ่งที่เรา) อยากได้ให้คนที่เกี่ยวข้องรู้ค่ะ ส่วนเค้าจะทำให้หรือไม่นั้นอันนั้นเป็น another problem ค่ะ
Comments