--> สิ่งที่เราพบเจอในตอนนี้จะไม่มีวันเกิดซ้ำอีก
--> เป็นคำพูดที่คนญี่ปุ่นกล่าวเมื่อพบเจอและอำลาเพื่อสื่อว่าการพบกันครั้งนั้นพิเศษ
--> เราไม่รู้ว่าชีวิตจะสิ้นสุดตอนไหน ทุกวันอาจเป็นวันวันสุดท้ายของเราได้เสมอ
วันนี้อยากชวนคุยถึง concept การหาความสุขได้ด้วยการ ‘อยู่กับปัจจุบัน’ สำหรับต่ายคือ cherish the moment ให้เหมือนกับว่าสิ่งนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นอีก . อารมณ์พื้นฐาน 4 อย่างกับเวลา อารมณ์พื้นฐานมีทั้งหมด 4 ส่วนด้วยกัน 1.โกรธ อารมณ์นี้เชื่อมโยงกับสัญชาตญาณการเอาตัวรอด มีไว้เมื่อต้องเผชิญอันตราย เดี๋ยวนี้เราโกรธเมื่อเราเชื่อว่าตัวเองเป้นเหยื่อของการกระทำผิดหรือเมื่อเกิดเรื่องไม่ยุติธรรมขึ้น ความโกรธแทบจะไม่เชื่อมโยงกภัยคุกคามที่แท้จริงในปัจจุบันและเป็นสิ่งที่สังคมรังเกียจ การโกรธจนคลั่งแททุกครั้งล้วนเกิดจากการตีความเรื่องบางอย่างที่เกิดขึ้นหรือที่ใครบางคนทำกับเรา ด้วยเหตุนี้ความโกรธจึงทำให้เรายึดติดอยู่กับอดีต จนอาจไม่มีความสุขในปัจจุบัน
2. เศร้า มีรากฐานมาจากความรู้สึกสูญเสีย เช่นเมื่อพลัดพรากจากคนที่เรารัก การสูญเสียวัตถุที่สำคัญ ความเศร้าจะนำไปสู่การหมดกำลังใจที่จะมีชีวิตต่อ และความเศร้าที่คงอยู่นานอาจนำไปสู่ภาวะซืมเศร้าได้ ความเศร้าทำให้เรายึดติดกับอดีตเพราะมัวแต่จดจ่อกับสิ่งที่เสียไปแล้ว
3.กลัว อารมณ์นี้ก็เชื่อมโยงกับสัญชาตญาณการเอาตัวรอดเตือนเราถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้น การคาดเดาถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้นจนเกิดควากลัวไปก่อนอยู่เป็นประจำอาจจะนำไปสู่ภาวะ anxiety disorder หรืออาจถึงขั้น panic attack ความกลัวเป้นอารมณ์ที่ทำให้เราพะวงอยู่กับอนาคต เมื่อเราอยุ่กับความกลัวก็ไม่อาจสนุกกับสิ่งที่ตัวเองทำหรือสิ่งที่มีในปัจจุบัน
4.สุข เป็นอารมณ์ที่มีการศึกษาน้อยที่สุดและยังเป็นปริศนา เพราะความสุขไม่ได้เกิดขึ้นอย่างมีเหตุผลเสมอไป ความสุขจำแนกเป็น สองแบบคือความสุขที่มีสาเหตุกับความสุขที่ไร้สาเหตุ แบบแรกขึ้นอยู่กับภายนอกจึงไม่ยั่งยืน ส่วนความสุขที่ไร้สาเหตุเกิดจากภายในอย่างไม่มีที่มาที่ไปแน่ชัด ในบรรดาอารมณ์สี่อย่าง มีเพียงความสุขที่อยู่กับปัจจุบัน (‘โกรธ’ และ ‘เศร้า’ คือการยึดติดอดีต และ ‘กลัว’ คือการพะวงกับอนาคต) และเปรียบเหมือนบ้านของ อิชิโกะ อิชิเอะ เนื่องจากเรารู้ดีว่าความสุขเกิดขึ้นเฉพาะในตอนนี้ ไม่ก่อนหน้านี้หรือหลังจากนี้ จึงทุ่มเทใจดื่มด่ำไปกับช่วงเวลานั้นอย่างเต็มที่ . Ikigai + Kaika + Time = Mankai อิคิไก คือ การค้นพบบางอย่างที่เราสนใจจริงจังและเป็นสิ่งที่เราทำได้ดี ไคกะ คือ เมื่อบางอย่างที่เราไม่รู้จักมาก่อนเริ่มเบ่งบานในตัวเรา เกิดเป็นสิ่งคล้ายเวทมนตร์ยามแรงปรารถนาใหม่ได้รับการจุดประกาย มังไก คือ ไคกะ ที่เติบโตและผลิบานอย่างเต็มศักยภาพ มีคนสับสนมากมายเกี่ยวกับกฎหนึ่งหมื่นชั่วโมงใน สัมฤทธิ์พิศวง การฝึกฝนบ่อย ๆ ไม่ใช่เงื่อนไขที่เพียงพอให้ประสบผลสำเร็จ ความสามารถตามธรรมชาติต้องอาศัยการลงทุนด้านเวลาอย่างมหาศาลเพื่อให้ออกดอกออกผล บทสรุปของแกลดเวลล์คือการเป็นแค่อัจฉริยะยังไม่เพียงพอ ต้องมีความพยายามและความมุ่งมั่นจริงจังด้วยเพื่อให้ความสามารถนั้นเป็นที่ยอมรับอย่างที่ควรเป็น . ถ้าให้ต่ายสรุป อิชิโกะ อิชิเอะ สั้น ๆ คือการใช้เวลาดื่มด่ำกับปัจจุบัน ซึ่งคือการมีสติให้เรารู้ตัวและอยู่กับปัจจุบัน เราสามารถฝึกฝนได้โดยการเปิดผัสสะแห่งการฟัง การมอง การสัมผัส การลิ้มรสและการดมกลิ่น และเครื่องมือแห่งการสร้างสติคือ - ใส่ใจสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวมากขึ้น - เขียนบันทึกประจำวัน จะช่วยให้เรารู้จักสังเกตสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ - คุยกับคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ เราอาจจะได้เห็นสิ่งที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน - ฝึกสมาธิ ช่วยให้เรารับรู้เหตุบังเอิญได้ง่ายขึ้น . ศัตรูของอิชิโกะ อิชิเอะ คือ การคาดเดา, สิ่งรบกวนจิตใจ, ความอ่อนเพลีย, ความใจร้อน, การคิดวิเคราะห์ . ในศาสนาพุทธ นิกายเซน เมื่อตัวตนทั้งหมดของเราครองตนอยู่ในปัจจุบัน เปลี่ยนอดีตและอนาคตรวมถึงโลกวัตถุให้กลายเป็นภาพลวงตาแล้วเท่ากับเราได้เข้าถึง ‘ซะโตะริ’ หรือภาวะรู้แจ้งฉับพลัน ซึ่งมีลักษณะดังนี้ 1.เกิดขึ้นโดยไม่มีเหตุผล 2.เกิดขึ้นโดยสัญชาตญาณ 3.เกิดขึ้นโดยตรงและเป็นส่วนตัว 4.เป็นการยืนยันถึงชีวิต 5.ทำให้เราสัมผัสถึงสิ่งที่เหนือกว่า 6.ไม่เฉพาะเจาะจง 7.รู้สึกถึงภาวะจิตที่สูงขึ้น 8.เกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ . ตอนนี้สิ่งที่ต่ายฝึกฝนคือ อิชิโกะ อิชิเอะ เวลาที่อยู่กับลูกค่ะ (ช่วงก่อนปีใหม่ทำงานเยอะจนลูกบ่นว่าแม่ไม่มีเวาให้) คืออยู่กับลูก อยู่กับคนตรงหน้าให้เต็มที่ ให้เวลาเป็นของเค้าจริง ๆ (หรือเราเรียกว่า quality time) โดยที่เราไม่ multitask เล่นกับลูกก็เล่นอย่างเดียว ฟังลูกพูดก็ฟังอย่างเดียว โดยเฉพาะเวลาก่อนนอนคุณภาพ ส่งเค้าเข้านอนแบบสงบ สำหรับศัตรูของอิชิโกะ อิชิเอะที่สำคัญสำหรับต่ายคือ มือถือค่ะ เพราะจะทำให้เราหยิบมาตอบงาน ต้องเอามือถือไว้นอกห้องก่อนส่งลูกเข้านอนค่ะ ต่ายว่าเวลาที่เราจะได้อยู่กับลูกเยอะ ๆ แบบนี้มีไม่นานนะคะ พอเค้าเป็นวัยรุ่นเค้าก็จะอยากไปอยู่กับเพื่อนมากกว่าเราแล้วค่ะ ตอนนี้ลูกยังมีเวลาให้เรา เราก็ cherish the moment นะคะ
Comments