ปกติเราชมลูกกันอย่างไรคะ เป็นคำติดปากว่า “ดี” “เก่ง” “ฉลาด” ประมาณนี้ไหมคะ เวลาเราได้รับคำชมแบบนี้เรารู้สึกอย่างไรคะ ก็คงรู้สึกดี แต่อาจจะไม่ค่อยแน่ใจว่าถูกชมเพราะอะไร หรือเราทำอะไรดีมา ถ้าอย่างนั้นเราลองมาชมลูกแบบให้ลูกรู้ดีไหมคะว่าเค้าได้รับคำชมเพราะอะไร
.
อันดับแรกอยากชวนให้บอกความรู้สึกของเราค่ะ (ช่วยให้ลูกรู้จักการสังเกตอารมณ์ไปด้วยค่ะ) เช่น แม่ดีใจ แม่ภูมิใจ แม่ชอบ ... จากนั้นต่อด้วยพฤติกรรม เช่น แม่ดีใจมากเลยที่ลูกเลิกเล่นแล้วเก็บของเล่นเองโดยแม่ไม่ต้องบอก
.
จากนั้นชมต่อท้ายด้วยคุณสมบัติดี ๆ (being) ในตัวลูก เช่น แม่ดีใจมากเลยที่ลูกเลิกเล่นแล้วเก็บของเล่นเองโดยแม่ไม่ต้องบอก ลูกเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมากเลย
.
ประโยคจะเป็นดังนี้นะคะ
ความรู้สึก (ของคนชม) + พฤติกรรมที่ลูกทำ + คุณสมบัติดี ๆ ของลูกจากพฤติกรรมนั้น ๆ
.
ลองนึกถึงสถานการณ์ที่เราได้รับคำชมด้วยรูปประโยคแบบนี้นะคะ นอกจากเราจะรู้สึกดีแล้ว เราก็รู้ชัดเจนด้วยว่าเราได้รับคำชมเพราะอะไร เพราะจุดประสงค์หนึ่งของการชม คือ เราอยากให้ลูกทำพฤติกรรมนั้นต่อไปค่ะ
.
ลองนำไปใช้กันดูนะคะ ได้ผลอย่างไรมาเล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ
Reference
ดร. ปนัดดา ธนเศรษฐกร
ตัวอย่าง being จากโครงการ Happy Ambassador, Thailand Coaching Academy
תגובות